Bir kalbe dokunsa sevda rüzgârı,
Kalp fırlar yerinden, dil ateşlenir.
Yüreği soğutmaz zemheri karı.
Aşkın üflediği kül ateşlenir.
Yâr için süslenir gönül sarayı
Yârin güzelliği gölgeler ayı
Dağ, tepe dolaşır arar Leyla’yı
Mecnunun aşkından çöl ateşlenir
Âşıklar aldırmaz yaban sözüne
Bakmaktan usanmaz yârin gözüne
Akşam kızıllığı yansır yüzüne,
Günün bitiminde göl ateşlenir.
Gönül cananını arar an be an
Gör neler getirir gelecek zaman
Menzilden menzile koşan küheylan,
Taşlarla vuruşur nal ateşlenir.
Canana kavuşmak olursa kısmet,
Gönül sayfasına sevgini resmet.
Gövdesini saran dikene nispet,
Tomurcuk açılır, gül ateşlenir.
Ah ettikçe güzel günler özlenir
Her yürekte nice sırlar gizlenir
Meyve vermek için sabırsızlanır,
Ağaç çiçek açar, dal ateşlenir.
Sevenler can verir dostun uğruna
Kadri bilinmezse gider ağrına
Dertliler sazını basar bağrına,
Mızrabın değdiği tel ateşlenir.
2014
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 16.2.2014 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!