Ben kendi ağrısını okşayan,
Evcimen bir sızıydım eskiden.
Ta ki,
Güneşin gölgesine kanat taktığı vakitlerde,
Kapımın önündeki erik dallarından öğrendim bunu.
Yapraklarını önüne doğru kıvırıp,
Sırtına doğru açacaksın 'dedi..
En çok kalp ağrısı olanlar anlarmış bunu..
Kayıt Tarihi : 30.9.2019 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!