Kalp Ağrısı. Şiiri - Ali Rıza Saygan

KALP AĞRISI.

Sensiz kalan yollar da, aşkınla geziyorum,
Sana son nefesimden, bir mektup yazıyorum,
Bundan sonra ister gül, istersen her gün ağla,
Aşkıma yana, yana, bir mezar kazıyorum.

İnan bana! İnsan’ lar ölünce kaybederler,
Efendi’ler; Fakir’ler; Âşık’lar ve Köle’ler.
Efendi’ler malını, saltanat-ı kaybeder,
Âşık’larsa ölümle, kurtuluşa ererler.

Fakirler ve Köleler, ister ölümlerini.
Ölünce kaybederler, dünya eziyetini,
Son bulur zorlukları, açlıkları son bulur,
Zenginlerse yitirir, hayatın zevklerini.

Âşıklar’da kaybeder, âşık olunanlar da,
Güzellik, alım, çalım, bey hu de; İnsanlar da,
Baki değil güzellik, hepsi gelip geçici,
Sevgi’ye biganesin, burnunsa; Kaf Dağı’nda.

İnan ey garip gönlüm, demek ki; Âşk yalanmış,
Peşinden koştuklarım, bir zehirli; Yılanmış,
Bundan gayrı ister gül, istersen sen de ağla,
Âşık’lara, âşk’ından; Kalp ağrısı kalırmış.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 105
Tarih: 12- 07- 1970