Kalmışım ter içinde, sırılsıklam yastığım,
Sancılar içindeyim, yine gece yarısı.
Bir kurşun külçe sanki, bedenime bastığım,
Kulağımda çınlayan, belki ölüm çağrısı.
Bunca yıldır her gece, aynı rüya aynı şok,
Çıkmadı yüreğimden attığı zehirli ok.
Sen de biliyorsun ki, ondan bana hayır yok!
Ne zaman bitecek Tanrım bu kalp ağrısı?
,(29.07.1991)
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 30.5.2007 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzet Kocadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/30/kalp-agrisi-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!