Ben kalbimi herkese gösteririm aslında
Ama kimseye açmam
Kim olduğumu bilmek isteyen
Katmer katmer ayıklamak zorundadır kalbimi
En dışındaki pamuklara aldanmamalı
Sıcacık rahat bi yuva bulduğunu
Yumuşacık bir sığınakta olduğunu
Kesinlikle sanmamalı
O dış katmanın altında
Bir kabuk vardır, buzdan yapılma
Soğuk, parlak, asil, ihtişamlı
Göz alıcı, dondurucu, güvensiz, hesapçı
Olur ki dayanabilir
Hiç kırmadan o kalın buzu eritebilir
Bir sonraki katmana geçebilirse
Binlerce keskin taş parçasıyla karşılaşır
Sert ve acımasız
Bütünüyle kötülük dolu..
Gerisini anlatmama gerek yok zaten
Bunu gören, dokunan, tadan
Ve canı yanan herkes
Onun paramparça bir elmas olduğunu
Anlamadan önce kaçar gider..
Kayıt Tarihi : 22.2.2010 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!