“Kalorifer Hanede Kılınan Namazla”

Bâtılda oyalanır, çirkefe bulanırdım,
Kendimi bilim ehli, bir de şahıs sanırdım…

Fakültenin altında, mescit denen şey vardı,
Birkaç kez yolum düştü, bedenim namaz kıldı…

İlk günler bakınmış, biraz kopya çekmiştim,
İçerisi karanlık, dikkat de çekmemiştim…

Kalorifer haneydi, komiğime de gitmiş,
1000 kişilik okuldu, zoruma da gitmemiş…

Yerlerde kartonlar var, fareler dolaşıyor,
Şahsım ki etkilendi, ayetler duyuluyor…

Rab’bim için bu mekân, lâyık mı görülmüştü?
Yoksa Hakk’a vesilem, bu mu öngörülmüştü?

Daha çok etkilendim, yapılan ne güzel şey,
Kötülükten arındım, ruha uygundu her şey…

Yurtta kılsam uzaktı, akşama dönüyorduk,
Çoğu kez yorgun, argın, kaza kılamıyorduk…

Bir gün camiye gittim, gülesim geliyordu,
Kalorifer hane yok, o ses duyulmuyordu…

Etrafta aydınlıktı, müminler değişmemiş,
Kalpler Rab’den yanaydı, namaz ki bir emirmiş…

Her ne fikrim var ise, birden bire değişti,
Ruhum yumuşamıştı, bedenim gençleşmişti…

Birden Hakk’a dönmüştüm, çünkü etkilenmiştim,
Bodrumda ki mescitten, Rahman’a yönelmiştim…
…
(1991)