Kalmıyor Şiiri - Ziya İlhan

Kalmıyorki sonunda ne heves nede kuvvet
Oysaki zamanında nasıl sana koşardım
Batıyorken güneş doluyor kalbe kasvet
Yaktım tek sigaramı yine ufuğa daldım

Düşündümde neleri hayal edip durmuşum
Bazen korkmuşum senden bazen dostun olmuşum
Dedim kendi kendime nasılda vurulmuşum
Herkese barut olsam sana yine uysaldım

İnsan anlıyor er geç büyük hocaymış zaman
Boşunaymış oturup düşünmen hayal kurman
Biz uğraşıyoruzda çoktan yazılmış ferman
Haktan gelen kadere anladıkça inandım

Nasip neymiş güç nedir sınırı var mı aşkın
Öğrenmiş oldum işte işte halime bakın
Başladığım yerdeyim ama yalnız ve şaşkın
Ufkuma çöken kara bulutlara dadandım