Kalmışlıklar Gitmişlikler

Ben anlatmadım
Onlar dinledi sadece
Her anlattığımda da dinlemediler
Ne kadar anlattığımı bilmediler

Düşlerim vardı, kapı arkası
Anahtar deliğinden saatlere sinen
Rüzgarı buyur etmemdendi
Sürekli uçup gitmeleri gün geçtikçe
Şimdi nerede bir çocuk vurulsa
Kulaklarım kanar sessizlikten

Gömleğimin sol cebinde artık hep bir şeyler
Öyle ki o cepte taşımalarım babamdan kalmaydı
Mevsimler, kırlangıçlar, nehirler
Tastamam dallarında kurumuş bir ceviz ağacı
Topraklardan artan suyun taşması
Seyreltilmemiş bir bardak yaşam gelmişlikten

O yüzden nerede bir yağmur yağsa
İçim kokar, toz topraktan
Bir yazın akşam üstünde sıcak bir günü avutarak
Kokmayan güzel görünümlü güllerin gölgesinde
Gidebildiği kadar gidemiyor adımlar kalmışlıktan
Toprak olmaktan ve çamur, insan olmaktan ve gidilmişlikten