Kalmaz mı Dersin Şiiri - Ozan Efe

bir fincan kahve anısına
kalmaz mı dersin
bir mum ışımışlığına
göçer giderliğimde anık
yokluğuma da tanık

niyettir bedelinde
güne bozuğa inat
diyettir bu delinde
göne yoluğa donat

sessizliğinde im
ayazın düştü süreme
kat yağıyor doyumsuz güzellikte
bir yanda barınaksız yuvasız kuşlar
sokakta kalınmışlık

elinde sopa kürtük
yelinde sıpa sürtük
belinde sapa çörtük
yine harmana anat

vurgun yemiş güne
bakır çalığı akşamı
yüreği sakırdadıkça
elleri üşür

içinden düşürdüğün
yellerden üşürlüğün
sellerinde öşürlüğün
başına mamur onat

elinde tuttuğun olmalı
tutmalı biri elinden
gözlerin dinginliğinde
gül kokulanmalı
gülüm dedikçe
kekliler uçuşun kekikler açışın

düşlerine gülümse
diş sırıtan ölümse
ayrılıktan zulümse
içinden içten canat

özlediğin kalsın öyle
tavını bulsun toprak
yenir çıtır ekmek gibi
yere düşen kuru yaprak

ozan efem birlikte
gücün erki dirlikte
can gönlün şiirlikte
yüreğinde ol kanat
170212denizligülcebuluşma