Bir de dostlarımız vardı, zamanla eriyip giden...
Her yarında dünü arar durmuşuz meğer...
Ne yarınımızda kaldı dostluklar, ne de yanımızda kalmış dostlar.
Dünümüzden habersiz zamana yayılmış bütün yaralarımız.
Tek kişilik olmuş hayat sahnemiz,
Yalan alkışlar, hayali seyircilere oynar olmuşuz.
Tek bir gerçek yanımız kalmış,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta