Bir de dostlarımız vardı, zamanla eriyip giden...
Her yarında dünü arar durmuşuz meğer...
Ne yarınımızda kaldı dostluklar, ne de yanımızda kalmış dostlar.
Dünümüzden habersiz zamana yayılmış bütün yaralarımız.
Tek kişilik olmuş hayat sahnemiz,
Yalan alkışlar, hayali seyircilere oynar olmuşuz.
Tek bir gerçek yanımız kalmış,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta