Anladim sonunda dostum diyecek
Kara gün olunca kimsem kalmamis
Düsünce uzanip elin verecek
Cekip kurtaracak kimsem kalmamis
Hepside iyi günde varmislar
Edrafimi cikar icin sarmislar
Menfati ön plana almislar
Yürekten sevecek kimsem kalmamis
Megerse deger düsmüs dostlukta
Arayan coktu varken bollukta
Taninmaz oldum simdi yoklukta
Dostunum diyecek kimsem kalmamis
Asla minnet etmem düssemde yere
Bogulsa gönlüm gama kedere
Gittiniz hepiniz artik bir yere
Yanimda dostum kimsem kalmamis
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Kengel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/01/kalmamis-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!