Kalmamış Şiiri - Kadir Orakçı

KALMAMIŞ
...
İki satır yazmakla büyük şair oldular
Emeğe gerçek saygı duyan kimse kalmamış
İşin kolay yolunu hırsızlıkta buldular
Kendi öz yüreğine uyan kimse kalmamış
...
Alt alta döşediler ne geldiyse hatıra
Adam gibi bir cümle hasret kaldı satıra
Hece, durak, kafiye, zaten yok hak getire
Dörtlüklere duyguyu koyan kimse kalmamış
...
Birisi şiir çalar diğeri değiştirir
Utanmadan altına, ismini iliştirir
Çoğuda çalakalem başından savuşturur
Tövbe edip günahtan cayan kimse kalmamış
...
Okunurdu Önceden, şiir ezberlenirdi
Bu falanca şairin eseridir denirdi
Usta kalem kendini çıraklardan sanırdı
Necip Fazıl ı bile sayan kimse kalmamış
...
Sanma ki şairlerin aç gözlüsü çıkmıyor
Demekki yüreğinden gelen musluk akmıyor
Kul hakkı dersi verip, yemeyi bırakmıyor
Kıymetî yem, şükredip, doyan kimse kalmamış
...
Kadir ORAKCI