Allah'ım elden ayaktan düşürmesin
Kimsede acıyacak duygu kalmamış
Bu yol deyim ama daha da şaşırmasın
Küçükten büyüğe saygı kalmamış
Put olmuş sanki anne ile baba
Ne hısım biliniyor nede akraba
Boşuna gitmesin yapılan caba
Bitmiş kimsede kaygı kalmamış
Ne zaman saygıdan açılsa konu
Bir anda yükselir seslerin tonu
Esir almış herkesi cep telefonu
Hayırlar görecek uyku kalmamış
Baktıkça gençliğe acırım yazık
Nasihat tutmuyor temeli bozuk
Yarın ahrette önüne açılır azık
Orda saklanacak kuytu kalmamış
Ey genç nesil nasihatim sözlerim size
İsterseniz darılın ister gücenin bize
Er kişi olarak çekinmeden söyleri yüze
Sizde görülecek kayıt kalmamış
Nasihate başladım kendi özümden
Belki çekiyorum çenem yüzünden
İlk önce başladım olgum kızımdan
Sait im diyecek bir beyit kalmamış
Kayıt Tarihi : 17.12.2012 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sait Benzer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/17/kalmamis-39.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)