Kalmamış Şiiri - Ahmet Mansuroğlu

Küçüğün büyüğüne sayğısı kalmamış
Bazıları sevgiden saygıdan nasip almamış
Yaşlılar gençlerde aradığını bulmamış
Herkez bencil, insaf kalmamış.

Gelinler kaynanayı istemez olmuş
Analar üzülüp saçını yolmuş
Sevgiye muhtaç çiçekler solmuş
Bahçıvanda heves kalmamış.

Dostluklar menfaat çıkar üstüne
Çıkarı olmayan selam vermiyor dostuna
Kurtlar bürünmüş kuzu postuna
Yürekler paslanmış, vijdan kalmamış.

İnsafsızlar her yerde uyuşturucu satıyor
Gençleri zehirlemek için pusuya yatıyor
Değerler kayıp ahlak batıyor
Doğruya, dürüste ilği kalmamış.

Şükür ki değerini yitirmeyen gençler var
Kötülükleri görmesem üzülmezdim bu kadar
Dün gece düşündüm, ağladım sabaha kadar
Birde baktım gözümde yaş kalmamış...