Köye gittim gezdim kırı bayırı
O eski günlerin izi kalmamış
Aradı gözlerim gülü çayırı
Baharı kalmamış yazı kalmamış
Berit’in başının sisi nerede
Kurumuş akmıyor sular derede
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Gezdim kabristanı baktım taşlara
Engel olamadım akan yaşlara
Bir an hayal kurdum, daldım düşlere
Gözümde dostların pozu kalmamış.
Geçmişe özlemi bir kez de sizden okumak çok keyifliydi Mahir bey.
Helede Mezarlıkta gerçekle yüzleşerek herşeyin anlamsız olduğunun bir kez daha farkına varmayı anlatan dizeleriniz ... Çok anlamlıydı. Kutluyorum...
Eski güzelliklerden ne kaldıki..Düşününce insanın içi acıyor..Yüreğinize kaleminize saygılar sn.Başpınar..
Neler kaldı ki usta.Eskiye özelm büyüdükçe büyür vesselam.Harika bir anlatımdı.Tebriklerimle.
sitem yüklü nostaljiyi kutlarım
Anadolu kokuyor
Her dizesi
Bizde de var
Geven kekik kokusu
Sünbül açar dağımızda
Birde diken olmasa arasında
Tadından yenmez karagovan balı
Kimse yadırgamaz kırmızı yeşil moru
İşte Başpınar yazmış burcu burcu kokan
Renk renk açan ANADOLU'YU
Pastoral bir şiir'i zevkle okudum
Kaleminiz hep yazsın dostum.
Saygılarımla.
Mahir abi bu güzel şiirinizden dolayı sizi kutluyorum bir dörtlükle eşlik etmek iserim.
Yıkılmış evimin ikinci katı
Döşek yastık çoktan yırtılmış zâti
Yorgan oldu bana ısırgan otu
Celâli'nin bir top bezi kalmamış...Celâli Celalettin TOKMAK
Mahir Bey!
Konu bütünküğü içersine mükemmel bir şekilde değişmemesi gereken değişim kaleme alınmış nerden nereye geldik bilmemki nereye gidiyoruz
kutlarım muhabbetle tam puan kabul buyurun
Ne güzel özlem,
yıllar öncesine götürdü beni.
Kutluyorum seni
Mahir kardeşim,
yine mahirce olmuş
coşkun dinmesin...
kalmamış dünyada ne tad ne de tuz
sarmış içimizi kalıp gibi buz
anlamını yitirmiş sanki ruhumuz
bu gidişle ne olacak acep halımız...
*kirazçiçeği*
Kıymetli Şairim;
Ne de güzel anlatmışsınız halimizin hüznünü.
Robotlara döndük makineleşmiş.
İnsana en dokunanı ise, büyüdüğü çevrenin ve sevdiklerinin yavaş yavaş elden gitmesi oluyor.
Kutluyorum hatırlattıklarınız için.
Sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçekleri sunuyorum engin yüreğinize.
Hayat ve hakikat bu.
İnsan ister istemez üzülüyor sevdiklerinin hayalini bile unutunca.
Hayatın çıplak yüzü bu.
Köyümü düşündüm, hüzünlendim.
Kalemin daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 76 tane yorum bulunmakta