Nereye baksam hüzün,
Kimi görsem süzgün.
Çocuklar hep ağlamaklı.
Anneler hiç anne değil.
Kızlarda vefa yok.
Erkeklerin yürekleri burulmuş.
Çoktan kılıçlarını koymuşlar kınına,
Uğrunda savaşılacak aşk kalmamış.
Kahır çekecek güç kalmamış.
Değerler yitmiş tek tek.
Ne evli, evli sadakati unutmuş,
Ne saf yüreği bekâr belli.
Bir gülüşte bir bakışta gizem kalmamış.
Kirlenmiş bedenler gibi ruhlar,
Dökecek ne tas nede su kalmamış.
Masallar kahramanlarını yitirmiş.
Gökkuşağı tek renk olmuş,
Siyahtan başka renk kalmamış.
Ne varsa düne ait yanıp kül olmuş,
Yarına umut kalmamış.
Kimsede yeniden sevecek
Saf aşk kalmamış.
23 Haziran 2009 Güre
Ümran ÖzlükKayıt Tarihi : 12.7.2009 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikâyesi Bütün değerler anlamlarını yitirdi. Her şey iyonik bağlarla bağlanmış.En ufak bir darbede çözülüp özünü kaybediyor. Ne annede sadakat,ne dostta güven, ne eşte bir ömür boyu iyi ve kötü günde birlikte yaşamak yemini kaldı.Şimdi çekip giden vefasız biri için döküldü mısralar tek tek.
Bilmem kimi arar o gözlerin
Bilmem kimi söyler o sözlerin
Senle bitti o güzel umutlarım
Sende eridi o hayallerim
TÜM YORUMLAR (1)