Kalmalı... Şiiri - Mehmet Şahan

KALMALI! …

Kulunun Allah’a olan aşkından,
Dağlanan yürekte odu kalmalı…
Farkı kalmasa da hali şaşkından,
Bağlanan yürekte kodu kalmalı…

Ayyaşın derdini sorsak ayıkta,
Ayranın fendini yorsak yayıkta!
Yiğidin kendini yersek kayıkta,
Çekilen kürekte yâdı kalmalı…

Emri ilahiye boyun eğerken,
Amel libasını boyna giyerken,
Ömür binasını inşa ederken,
Dikilen direkte ud’u kalmalı…

Yediden yetmişe, doksanlık için
Israrcı olmalı noksanlık için! ..
Sade nefse değil insanlık için,
Yapılan dilekte bud’u kalmalı…

Özler hep Mevlâ’ya yönelse eğer,
Bargâh’ta haşrolmak emelse eğer!
Ruhunun gıdası amelse eğer,
Yenilen yemekte tadı kalmalı…

Şahan der Hak için ezilen başta,
Yaratan aşkıyla süzülen yaşta! ..
Dünyadan ahrete dizilen taşta,
Verilen emekte adı kalmalı…

Ud: Budak.
Bud: Varlık.
Bargâh: Huzur-u Rabb-il Âlemin.

MEHMET ŞAHAN
06.04.2014-İstanbul