Kalmadı Yaacak Şiiri - Osman Garip

Kalmadı yazacak aşkım bir anım
Yoktur hesabını yapacak malım
Elifim yok ben bir karacaoğlanım
Ne sazım dinlenir ne benim sözüm

Otuz yıl aradım bulmadım aşkım
Açıktır girilmez gönlümde köşküm
Ne eğlencem var ne benim meşkim
Çile kahır çekmek benim özümdür

Gönlüme göre bir dostum olmadı
Bir vefalı dost gelip beni bulmadı
Kendimi bileli hiç yüzüm gülmedi
Yaşsız kalmaz da benim iki gözüm

Küçük yaşımda anasız bir kuzu oldum
Gençligim de hep yolundum kaz oldum
Pis yerlerde bataklıkda biten saz oldum
Gülmedi dünyada benim bu garip yüzüm

Gençligim de öksüz garipdir dediler
Fakirim diyede bana kız vermediler
Çok işler yapdım da hakkımı yediler
Garip ozanım da çalmaz benim sazım

Şimdi yaşlandım bana amca diyorlar
Gençligim de sevgisiz geçdi bilmiyorlar
Aşktan bahsedince bana hep gülüyorlar
Aşkı hiç tatmadım gönlümde kaldı sızım

4 / 7 / 2000 Hayrabolu