Kalmadı Nefesim Ruhumda Şiiri - Hamiye Gül

Anlatamazdı ki ruhum
İçinde kopan fırtınayı
Şahlansa Karadeniz
Dolunayın altında.

Binlerce yıllık sevdayı
Gümüşi dalgalar döverken
Kamçılıyor acımasızca
Çıkıyor canım ruhumda.

İç çekişler biriktirdim
Dalga kıranların başında
Yosunlu kayalıklarında
Kalmadı nefesim ruhumda.

Ürperirdim hep korkardım,
Susardım,sesimi yutardım,
Karadeniz'in karanlık sularıyla
Bogulurdum ruhumda.

İçmeden sızardım gece vakti,
Saat tam beşi beş geçe
Söyle mehtaba sarhoş değilim,
Öldürüyor aşk beni ruhumda.