Kalmadı Mecalim-halim Yok

Bazen beni teselli etme hayat!
Farkında olmadan çekilmez oluyorsun.
Bulanık bir hale bürünüyorsun.
Ben sessizce sokulurken sana,
Sen düşünmüyorsun beni, acaba ne haldeyim diye!
Karşılıksız sevgi mi bu, neden beni reddediyorsun?
Kendini ne zannediyor, neden benden kaçıyorsun?
Ayrılmak zor geliyorsa, hiç kırmayalım birbirimizi.
İlla gideceğim dersen işte kapı, durma bakma geri!
Kapının eşiğine gelmiş de düşünüyor, karar veremiyorsun.
Bırak gururu bitsin bu kırgınlık, beklesin bizi mutluluk!
Hayatta darılıp barışanlar var, artık söz.
Elaleme gönül verip de seni kızdırmak, kandırmak yok.
Affettiysen dön artık, valla kalmadı mecalim-halim yok!