Kalmadı mecali halim lisan hal eylemeye

Uyanacağın ne ilk gece, ne son gece olacak
Yazgılar okunsa ne olacak aşk son mu bulacak
Gözler kamaşacak, ten bezirgânlığı yaşayacak
Akacak gözlerden kan akacak yaş kalmayacak

Muhabbet bittikten sonra odan soğusa ne olacak
Her haneyi saadeti anlamlaştıran aşkı muhabbet
Yüreğinde kalmayınca duvarlar anlam mı katacak
Yüreklerde bir heyecan, meşkin hazzı mı kalacak

İnsanın en güzel hasleti sevebilen olmasıdır haldir
Olmayınca kalbi nazarda bir sevgi gönül ne olacaktır
Etekler uçsa, dizler dermansız kalsa da nihayetsizdir
Ay dahi doğsa, yıldız her an olsa aşk hengâmesidir

Sen korksan da, yüreğinin sızısıyla yansan da uyu
Rüyalarına gömül, hülyalarınla öğün hiç bizar olma
Terden sacların ıslansa, gözlerin uykudan açılmasa da
Kapanan duvakların bir hayâyı edep olsa da sen uyu

Artık kalmadı mecali halim sana dili lisan eylemeye
Yüreğimin sızısını bildirmeye, mısralara gömülmeye
Cihanı hakikatin arzına sunamaya, bir gül koklamaya
Yalnızlığım da solmaya, nihayetimle donmaya başladım