ne gönülde yatan ufak bir umut kırıntısı
ne de yaşanacak bir ilk bahar var
bağ ve bahçeler de tarumar oluşta dağıldı
kurudu tümden tüm gönüllerde ki çiçekler
kalmadı ki hiç bir şeyin
ne tadı nede bir cazip büyüsü
dost bak geldi işte kapıya sonbahar
ne tez de zaman yıkışta da geçti
gönül gülleri ancak hayallerde kaldı
sevgi ve saygıya layıkı vechile uyan yok
çelmeyi takan takana
birbirine yardıma koşan da hiç yok
yoldan çıkık tümden ruhlar birer şer odağı gibi
ortamların kıymeti sıfır rezillikse diz boyu
hoşgör sen beni dost
insanlığın hiç bir hükmü de kalmadı
iylik ve sözler de ancak hayallerde kaldı
kayboldu tümden edep ve arlar
bir gün bile görmeden
ağaçlar sararıp da yaprak dökmeden
güven ve dostluk gönülere girmeden
iblisle el ele verişte herkes yoldan çıktı
birlik ve bütünlük ancak hayallerde kaldı
şarkılar bile çarpuk ve çurpuk
sözü de ve bestesi de kökten bozuk
uymadı insanlık vicdana doğruya ters olduk
yıkıldı beklentiler insanlık naçar ve biçar
hasret kaldık merhametin duygularına
daha gün bile görmeden
huzursuzluk gönüllerde kök saldı
güzel günler ancak hayallerde kaldı
kimsede bir parça da nasip de yok
aileler sanki de bir külhan yetimi
kardeşlik olgusunda baykuşlar gezer
bize ne oldu ki aramızdan kara kediler geçer
puşt puştluktan payidar oldu
mazlumlardan çıkan âhlarsa arşı aleyı sardı
arkadaşlık ve kardeşlik ancak hayallerde kaldı
kaynak tutmaz artık kopan tüm değerlerde
bir türlü hiç gelmeyen talihe
geçmez ki ne nazımız nede bir söz
dert bir değil ki elvan elvan çürüdü öz
her yerde her vakit de düşeriz odlara
hayaller bile artık dost ukbâya bağlı
bir anlık yaşam bile ancak hayallerde kaldı...
(01.11.2018) AZAP...
Kayıt Tarihi : 6.11.2018 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne kaldı ki...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!