Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
E vallaha çok doğru..Kaleminize sağlık.Tebrikler. Selam ve Sevgiler Hatice Bediroğlu
İsmail bey ilk önce geçmiş olsun.
ne güzel ifade etmişsiniz. yiyecek bir şey kalmadığı gibi birde almaya güç yetmiyor.
geçmis olsun sair. siiriniz çok sesli okunmali. sevgilerimle..
TEBRİKLER..
HEPİMİZİN DUYARLI OLMASI GEREKEN BİR GERÇEĞİ DİZELERİNİZDE HAYKIRMIŞSINIZ...
SELAMLAR
Bu gidişle daha pek çok kişi mideden ameliyat olacağa benzer Doğani dost...duyarlı yüreğinize sağlık.(o na henüz bir şey olmamıştır umarım)
İsmail bey siz bu şiiri yazdınız ama onlar şimdi tutupta 'pasta yesinler ' derlerse ya...:) Derler bence. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta