Ne yersen ye vardır hepsinde zehir,
Erik, fındık, fıstık, patlamış mısır...
Zehirli toksinli, paketler hazır,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Güzelce içeriz meyve suyunu,
Katkı katarız aşa et suyunu,
Deli danaya çevirdiler kuzuyu,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Ensesi kalının var sinsi planı,
Aşıladı bitkiye zehir toksini,
Tıkanır damarlar veriyor canı,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Cehenneme çevirdiler toprağı,
Renk değiştirdi bitkinin yaprağı,
Sapsarı çıkıyor mısır özü yağı,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Atık pis su akıyor tuz gölüne,
Fare kanı içiriyorlar kola diye,
Zehir katılıyor aşa yemeğe,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Gitti domatesin kırmızı rengi,
Vişneyle kiraz andırır eriği,
Gözümde temiz bir toplum dileği,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Halkın sağlığını bozan beyinler,
Bitsin bu azmanlık, bitsin bu kinler,
Küflenmiş,kurtlanmış,kokmuş besinler,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
İnsana saygı kalmadı dünyada,
Kanser edip koyuyorlar tabuta,
Bunu yapan, elin ayağın kırıla,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Çıkar için insanlar olmuş fesat,
Devlet Baba verme caniye fırsat,
DOĞANİ oldu mideden ameliyat,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Kayıt Tarihi : 31.5.2005 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne güzel ifade etmişsiniz. yiyecek bir şey kalmadığı gibi birde almaya güç yetmiyor.
HEPİMİZİN DUYARLI OLMASI GEREKEN BİR GERÇEĞİ DİZELERİNİZDE HAYKIRMIŞSINIZ...
SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (6)