Kalmadı Dermanım Şiiri - Afşin Dualı

Ne konuşacak hal,
Ne diller dökecek ahval,
Ne beni boşluğa yüzdürecek sal,
Ne şu peşimde izsiz kumsal..!

Ben ölüyüm..!
Kalbim boşaldı şeffaf,
Deprem sonrası sade bir enkaz..!
Düşüyor, düş beni senden kurtaramaz.!

Duy sesimi gök..!
Duyun yağmurun ıslattığı kök..!
Yeşeren umut sen, ardında köle ben..!
Duy..! mazide beni harap eden..!

Köşeye çekildim temizledim kalbi,
Köşelerden göz penceremden izledim,
Gizleyemedim şaşkın halimi,
Ne kadar bedbaht mışım halim sefil..

Yargılıyorum kendimi,
Batırıyorum kendime iğneleri,
Acı çektikçe oluşturuyor farkındalık beni,
Yetindiriyorum rüyada süratli zamanda beni..