Kalmadı Artık Şiiri - Faik Sarıca

Zemheri gelmiş, karakış kapıda.
Odun, kömür hazır, duman bacada.
Damlarda örtüldü saclı çatıyla.
Yollar açılıyor artık iş makinasıyla.
Ne kar küreyi, ne de sıyırgı kalmadı, kalmadı artık.

Kış oldumu konu komşu gezilir.
Odalara sedirler, hasırlar dizilir.
Sobalar yanar, ateş közlenir.
Kartolların biri biter, biri dizilir..
Şimdilerde kahveler doldu, o odalar kalmadı, kalmadı artık.

Adam boyunca kar yağardı.
Adamlar günlerce kar kürer, yol açardı.
Çocuklar kızakla kayar, yol buzlanırdı.
Sular donar, haftalarca akmazdı..
Şimdilerde o eski kışlar kalmadı, kalmadı artık.

Özlem duyuyor Faik geçmişe, ister istemez.
Zaman çabuk geçmiş, çok şeyler değişmiş.
Eskiden insanı kar-kış üşütürmüş.
Şimdilerde insanı insan.
Şu çağda yaşananlara kanımız buz kesiyor, kar-kış yanında sıcak..
Eski insanlar kalmadı, insanlık da kalmadı, kalmadı artık.