Sevinci kalmadı artık basamakları
Koşar adım atlayarak çıkmanın.
Anlamı yok pür telaşla yürürken
Hem önüne hem arkana bakmanın.
Nasıl da haklıymış eskiler bunu söylerken
O yılları gençlikte biz çok önemserken.
Meğer önümüzdeymiş asıl çileli günler
O günler ki geçtikçe bizi hep üzecekler.
Artık heyecanı yok mektuplara bakmanın
Yaşadığın her şeyi coşkuyla anlatmanın.
Öğrenip paylaştığın eksik olsa ne çıkar
Kim kaldı yanımızda sevdiğimiz kimler var?
Kayıt Tarihi : 25.11.2024 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!