Şu dünyanın cefasını
Çeke çeke hâl kalmadı
Süremedim sefasını
Tutunacak dal kalmadı.
...........................Çile varsa kaderinde
...........................Çekersin günün birinde
...........................Petekler yerli yerinde
...........................İlaç için bal kalmadı.
Felek kurar tuzağını
Eritir yürek yağını
Hazan vurdu dost bağını
Koklayacak gül kalmadı.
...........................Mızrap dokunuyor bam’a
...........................Gözler gerçeklere amâ
...........................Söylenecek söz çok amma
...........................Söyleyecek dil kalmadı.
Varsayalım gönül hasta
Güller mahzun, bülbül yasta
Hâk rızası için dosta
Uzanacak el kalmadı...
Kayıt Tarihi : 1.7.2008 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!