Bastığım yerde toprak kalmadı
Tuttuğum sağlam dal kalmadı
İnsanlarda hiç vefa kalmadı
Kimseye inanacak yüzüm kalmadı
Aldığım mallar hep kof çıktı
Uzattığım eller dolu değil boş çıktı
İnsanlar bana iyi değil hor baktı
İnsanım diye dolaşana güvenim kalmadı
Yüzüme gülündü, arkamdan kuyu kazıldı
Ayaklarıma hepten çelme takıldı
İnsanlarda hiç vicdan kalmadı
Mazlumum diyene hiç acımam kalmadı
Turhaniyem hep üzüldüm ağladım
Gidenin arkasından bakakaldım
Hep aldatıldım, hepten kandırıldım
Doğru söyleyene bile inancım kalmadı
Yılmaz TATLISESİN yüzüm kalmadı adlı şarkısından esinlenerek bu şiir yazıldı. Bu şiiri yazmama vesile olanlara özellikle radyoozan ailesine teşekkür ederim. aşıkturhani/antalya
Kayıt Tarihi : 13.1.2008 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Radyozanı dinlerken Yılmaz TATLISES'ten yüzüm kalmadı şarkısını dinlerken baktımki yaşantımtan kesitler var. şarkıdan esinlenerek kalmadı şiirini yazdım. Bu şarkıdaki sözlerde mutlaka herkesin içinde bir tortu vardır. Bu şiiri yazmama vesile olanlara teşekkür ederim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!