Kalmadı Şiiri - Osman Ekiztaş

İçimi kemiren duygularım bu gece inflak etti
Kopup gittiler benden çok uzaklara
Bende, ne kadar sen varsa
Sana doğru gidiyor zamanın en acımasızlığında
Sevinçlerim terk ettiler artık bedenimi
Aşkınla gülümseyen sima görüntülerimi alıp
Asık bir surat bırakarak çekip gittiler yüzümden
Gözlerimde ne kadar hüzünlü gözyaşı varsa
Dökülüyorlar bir nisan yağmuru gibi gözlerimden
Yanaklarımdan süzülüp damla damla akıyorlarken toprağa
Sanki birşeyler kopuyor içimden.
Saçlarımda durmuyorlar oldukları yerde
Dökülüyorlar birer birer seni düşünürken
Rüzgarla savrulup gidiyorlar
Ya kalbim, o da gidebilse bir yerlere
İnan kalbim de durmayacak yerinde
Her şeyimi katbediyorum birer birer
Aklımı soracak olursa o zaten çoktan firar etti
Seninle birlikte o da çekip gitti
Bir tek boş bedenim kaldı öylece kendi haliyle
Kırılıp dökülecek, paramparça olacak diye
Hiç kimse dokunamıyor bedenime
Hayattan ümidini kesmiş bir divane var burada
Yaşayan bir ölü kaldı senden sonra....