Benim bu düşmanlıkla artık işim kalmadı,
Akan gözyaşlarını bir an dindirebilsem.
Koç yiğitler kayboldu, hiç mi gören olmadı,
Kuruyan dallarıma şimdi can verebilsem.
Geriye dönüp baktım, ahdller hep unutuldu,
Bu karanlıklar niye? Güneş, ay mı tutuldu?
Yüreğimdeki sabır deryalarda yutuldu,
Yeniden doğup kalbe, gönüle girebilsem.
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 11:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Köndel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/30/kalmadi-50.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!