Sitemim vardır, gönüldaşlarım.
Aslan sandık amma, payı alindı.
Asırlık çınara, bu göz yaşlarım,
Devrildi şimdi, gölge kalmadı.
Ne bir dost kaldı, ne de bir yaran,
Halin nedir diye, var mı bir soran?
Karşımda eğilip, selama duran,
Koltuk kapmış şimdi, saygı kalmadı.
Yem yerine serpilmeyen, darıdan,
Fırsat bulup, dır dır eden karıdan,
Üç oğuldan oluşulmuş arıdan,
Balı hortumlanmış, petek kalmadı.
CEYLANİ ne desem, hepsi boşuna,
Belki gitmeyecektir, beylerin hoşuna.
Kurban olam, toprağına taşına,
Yurdum derler amma, seven kalmadı.
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferahmiz Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/16/kalmadi-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!