Kalmadı Şiiri - Osman Akçay

Sen gittin gideli yâr buralarda
Verimli bağlarda üzüm kalmadı
Ağaçlar kurudu bahçeler soldu
Karakış er geldi güzüm kalmadı

Duyduğum elemden bil ki ülserim
Hayattan zevk almam hep kötümserim
Gururla de ister budur eserim
Sana söyleyecek sözüm kalmadı

Çektiğim çileler boyum aşıyor
Yazdığım dizeler hicran taşıyor
Hısım dediklerim sorun kaşıyor
Sana sunacağım çözüm kalmadı

Yüreğimi senin sevdan çürüttü
Gönlünden sevgimi kimler yürüttü
Çıkıp gelsen muhtar yolu kürüttü
Sensiz bir yaşamda gözüm kalmadı

Beyaza dönüştü siyah saçlarım
Söylemedin asla benim suçlarım
Ne tükenmez şeymiş sana borçlarım
Ocağı yakmaya közüm kalmadı

Sofrada aç bekler bizim bebekler
Kimle dövülecek yoksan dibekler
Bayat bazlamadan söndü göbekler
Çorbaya katacak tuzum kalmadı

Rüzgâr eken kişi fırtına biçer
Sonra pişman olsa iş işten geçer
Üstüne buz gibi soğuk su içer
Dışarı çıkmaya yüzüm kalmadı

Seğmenoğlu der ki efkârım dinmez
Kaderin cilvesi sırtımdan inmez
Gerçek seven kişi dolmuşa binmez
Dilersen hiç gelme lüzum kalmadı

Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay)