Çaldım zamanın demir kapısını
Başıma açılmadık iş kalmadı
Sarsmışım meğer kral yapısını
Peşime takılmadık keş kalmadı
Bari dedim bahçesinde oturam
Suyunu içip gülünü koklayam
Bizim usul bir de türkü tutturam
Başıma atılmadık taş kalmadı
Kanlarım karışmadan gözyaşına
Koşa koşa vardım çeşme başına
El vurmuş gibi musalla taşına
Su kurudu çeşmede yaş kalmadı
Arıya özenip konunca bala
Yakama yapıştı püsküllü bela
Bir güzeli sevdim gözleri ela
Baka baka bende flaş kalmadı
Hata bende diye döndüm işime
Zamaneler takıldılar peşime
Hangi günah yazılmışsa fişime
Dostlar azaldı arkadaş kalmadı
1994,Çankırı
Zeynal YamanKayıt Tarihi : 20.3.2006 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)