Dünya dedikleri bu garip handa
Çalıştım didindim gücüm kalmadı
Sahte ışıltısı şavk oldu canda
Nazına usandım gözüm kalmadı.
Hırsına yenilmiş susamış kana
Mal için darılmış konu komşuma
Nasihat kâr etmez böyle insana
Lafına utandım sözüm kalkmadı.
Güya arkadaştı can ciğer dosttu
Kurt iken giydiği kuzunun postu.
Dilleri yalancı sözleri hoştu
Dönüp de bakacak yüzüm kalmadı.
İnatla bir yere varılmaz oldu.
Kanayan yaralar sarılmaz oldu
Dostların hatırı sorulmaz oldu
Tıkandı yolumuz çözüm kalmadı.
Güçlü kuvvetliydim şahbazdım bence
Üstüme yok derdim ben bu âlemde
Can çekilip kalmayınca sinemde
Rüzgârla savruldum izim kalmadı.
Devrimî hırsından cay bundan sonra
İyiliyi dostluğu yay bundan sonra
Her günü bir lütuf say bundan sonra
Servete varlığa lüzum kalmadı.
Devrimî.18.05.2022.mamak
Kayıt Tarihi : 18.5.2022 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!