Kalmadı Şiiri - Saadet Gökçen

Vakit kalmadı.
Uğruna çaba harcanacak hayal, umuda ışık tutacak bir yol kalmadı.
Geleceğe tebessümle bakacak heves, kalbimde ufacık bir mutluluk inancı kalmadı.

Sevgi neydi unuttum, en son ne zaman dolu dizgin sevildim, öyle bir hatıram bile zihnimde kalmadı.
Gözbebeklerimi büyüten bir heyecan mı, kim kaybetmiş de ben bulacağım, arayacak hâlim bile kalmadı.

Geceye hüzünle bakıyorum, bazen dalıp dalıp gidiyorum, uykudan önce kuracak senaryo da kalmadı.
Güzel kokan çiçekler isterdim, bırak çiçeği, yerlerde bir tutam ot kalmadı.

Herkesin elinden tuttum da, bir beni ayağa kaldıran kalmadı.
Her gün çığlık çığlığa çırpındım hırçın suların altında, suyun üstüne çıkacak bir kabarcığım bile kalmadı.