Kalmadı Şiiri - Yavuz Değirmenci

Toz duman içinde bıraktı felek
Aşkale’m de coşup, gülen kalmadı
Ahırından ata binip yencilek
Cirit meydanına gelen kalmadı

Ustası,çırağı,kalfa,ermişi
Tezgah başlarında bıraktı işi
Leçeğin ,yazmanın yok savruluşu
Gönülleri sarıp, düren kalmadı

Kapılar kilitli, çarşılar bomboş
Ne Yaz'larımız Yaz, ne Kış'ımız Kış
Davul, zurna, bar’ı unuttuk gardaş
Oynayan kalmadı, çalan kalmadı

Artık meydanın da nahır toplanmaz
Kuzular melemez, atlar şahlanmaz
Karasu da çoluk çocuk ıslanmaz
Giripte suyuna, çimen kalmadı

Kendi toprağımda yaşarım gurbet
Yüreğimde gurbet ,özümde gurbet
Değirmenci birgün ölürüm elbet
Tabutum altına giren kalmadı…