Uzun uzun yazdım da okutmadım kimseye
Söylediklerimi duyacak ilim kalmadı
Yakışır mı dedim isyan,böyle bir cüsseye
Hislerimi anlatacak dilim kalmadı
Böyleymiş galiba dedim bu işin sonu
Hangi pusulaya baksam şaşırtacak yönü
Dünü zaten mahvettik,en azından bugünü
Kurtaracak akıllım,delim kalmadı
Düşününce,uzaktan olmazmış meğer
Kime verdin de kimden gördün ki değer
Bu gece de bu rüzgarlar esecekse eğer
Yarına koku getirecek yelim kalmadı.
Şimdi ben bu upuzun yollarda tek başıma
Öyle ya da böyle gelene kadar yetmiş yaşıma
Bal koyan zaten yok,zehir de atmazlarsa aşıma
Ne fark eder,tutunacak dalım kalmadı.
Bu çukura artık berrak sular da dolmasa
Babam arada sırada saçını başını yolmasa
Bir de arkamda dağ gibi anam olmasa
Derdimi söyleyecek elim kalmadı.
Kayıt Tarihi : 22.8.2020 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mânâ arayınca civan...Yorum yapılmış yoldaşı
Yazı oluşunca vatan, Kalem olmuş vatandaşı.
Nokta arayınca civan...Virgülü bulmuş yoldaşı
Kitabı yapmışlar vatan, Kelâm olmuş vatandaşı.
Yani......bir soluk alalım dedik, hoşçakal demeden önce...
Antolojiye hoş geldiniz...hayırlısı olsun...sizi destekliyorum.
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Devrim Emre BOYUNLU
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)