KALMADI
Bakışın gülüşün, ömre değerdi,
Belki de bir zaman O da severdi,
Gidişi ruhumu yerlere serdi,
Ayağa kalkacak gücüm kalmadı.
Ömür gelip geçti ne kadar yazık,
Gözyaşım su oldu, dertlerim azık,
Yok oldu umudum, hevesim artık,
Kimseden alacak öcüm kalmadı.
Kapandı gönlümde aşk denen perde,
Yine de ah etmem yiğitlik serde,
Hiç kimse bir çare olmaz bu derde,
Tükenmişim artık sözüm kalmadı.
Sizin olsun yalan dünyanın malı,
Tutundum kırıldı hayatın dalı,
Er ya da geç biter aşkın masalı,
İstemem dünyada gözüm kalmadı.
Beni bana verin başka ne deyim?
Bırakın gönülde özgür seveyim,
Her yer gurbet olmuş nere gideyim?
Dağıldım hayatta çözüm kalmadı.
Ben beni yemişim kara gecede,
Hep O’nu anmışım her bir hecede,
Sizin olsun güzel Rana ece de,
Kayboldum kendimde özüm kalmadı.
Ali Altay TURAN
Kayıt Tarihi : 14.10.2023 19:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
