Kalmadı Şiiri - Osman Nar

Nara attı kibrinden solukları
Kandı dünyaya nefis arzuları
Toz olup ta gitti yaptıkları
Dünya abu cehil e kalmadı.

Mermer bina diktiler toprağa
Bıldırcın eti koydular ocağa
Altın oluk çaktılar saçağa
Dünya sebe kavmine kalmadı.

Sahiplendiler dağ ile tepeleri
Çizmeleri sahtiyan ,ipekti elbiseleri
Kazurattan oldu meyyit evleri
Dünya firavun, nemruta kalmadı.

Koşup durdular vahşet ardından
Çocuğu ayırdılar ana kucağından
Ümit beklediler zalim insafından
Dünya çar ivana kalmadı.

Cennet-i bakidir mukaddes mekanı
Odur on sekiz bin alemin sultanı
Habiptir Allah indinde ala unvan’ı
Dünya hazreti Muhammed’e kalmadı.