Kalmadı Şiiri - Murat Nail Güney

Acının Her türlüsünü yaşadım,
Ömürde tutacak dalım kalmadı.
Bir bitmeden biri girdi sıraya,
Yarına çıkacak halim kalmadı...

Sevgi dedim, Dostluk dedim, yar dedim,
Beni benden çok sevenim var dedim,
İsyanım olmadı, sınav zor dedim,
Kanıma girmeyen zalim kalmadı...

Yuva kurdum türlü çile, zor ile
Kökünden yaktılar ateş, kor ile
Gözü bakıp, gönül gözü kör ile
Derdimi dökecek dilim kalmadı...

Nefes de aldırdı felek arada,
Kabuk bağlamıştı derin yarada,
Meğer son darbesi varmış sırada,
Bana ecel ile ölüm kalmadı...

Mevla’m Lütuf etti bir lokma ekmek,
Haddime mi gözden gözyaşı dökmek,
Nasip et kuluna huzura çıkmak,
Hak yolundan başka yolum kalmadı...

Dünya kadar malın olsa ne fayda,
Geçmiyor ahret mirasında kayda,
Şu gönül divane, akılsa zay'da,
Düştü son yaprağım, dalım kalmadı...

Muradım göçersek sonuz huzura,
Çıkar mı bize de Cennet'e Kur’a,
Bu dünyada epey yandı fukara,
Rüzgârda uçacak külüm kalmadı...