Kalmadı Şiiri - Erdem Gümüş 2

KALMADI

Dağları delerdi, eski sevdalar,
Şirin'den Ferhat'dan, nesll kalmadı.
Çölleri elerdi, aşk-ı sevdalar,
Leyla'dan Mecnun'dan, asil kalmadı.

Züleyha gözünü, aşka kararttı,
Yusuf'a zindanda, medet arattı.
Her aşk masalını, kendi yarattı,
Meşkin harmanında, hasıl kalmadı.

Her aşkın şahidi, yüce Zülcelâl
And içer sevdaya, yapar ihtilal.
Beşeri sevdalar, sıfır ihtimal.
B/aşka denenecek, usül kalmadı?

Aşkın ibadeti, inceden ince,
Teyemmüm bozulur,suyu görünce.
Nasıl kılınacak, bu namaz sence?
Sevda abdestinde, gusül kalmadı.

Aslı gibi yansan, dönsen Kerem'e,
Bir dirhem merhemi, sürmez vereme
Sevdanın dermanı, yok bende deme.
Lokman Hekim sendin, nasıl kalmadı?

Ne el ele tuttum, nede göz gözde.
Saklı gizli yandım, dumansız közde,
Sende benim gibi, sevmiştin sözde,
Başka verilecek, misal kalmadı

Aşka ters esiyor, sevdanın yeli,
Meşke tez küsüyor, gönüller dili,
Kul Figani kırdı, sazından teli,
Mızrapta perdede, fasıl kalmadı.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
05.07.2018
ÖZBEKİSTAN/KAŞKADERYA