Ne acılar çektim ne günler gördüm
Döküldü yaprağım dalım kalmadı
Hüzünler içime saklayıp gömdüm
Tek adım atacak halım kalmadı
Dertler dergahında çekerken çile
Ağlasam nafile,,, gülsem nafile
Dünyamı kararttın sen bile bile
Gayrı tutunacak dalım kalmadı
Rüzgar esti boran vurdu döküldüm
Dal budak açmadan dipten söküldüm
Kederler içinde, bende büküldüm
Boş petek misali balım kalmadı
Azgın dalgalarla,boğuştum durdum
Su aldı sandalım kayaya vurdum
Bir sürü hayaller umutlar kurdum
Denizler aşacak salım kalmadı
Yaktılar canımı,yaralandım ben
Ruhum gitti sanki,boş kaldı beden
Artık faydası yok,nasıl ve neden
Artık konuşacak dilim kalmadı
Ayhan Kocabay
13.112017
Kayıt Tarihi : 22.11.2017 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Kocabay](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/22/kalmadi-232.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!