İçimde hevesim, fırtına dindi!
Senin de yapacak, nazın kalmadı.
Önümüz kış artık, soğuklar geldi.
Geçip gitti boşa, yazım kalmadı.
Sana söyleyecek, sözüm kalmadı.
Bu aşkta ümidim, çözüm kalmadı.
Yandım aşkın ile kül olup bittim!
Yanacak bir yerim, közüm kalmadı.
Sana çok şarkılar, şiirler yazdım.
Artık yazmak için, lüzum kalmadı.
Sen hep naz ettin ben, peşinde gezdim.
Benim aşkta, sende, gözüm kalmadı.
Benim artık sende, gözüm kalmadı.
Sudi
Muhittin Sudi YıldırımKayıt Tarihi : 20.4.2016 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sözün bittiği yerde olabilirsin. Bir şeylerin, tadı da kaçmış da olabilir. Ve her şey zamansız.
![Muhittin Sudi Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/20/kalmadi-215.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!