Güvenim kalmadı yarene eşe
Çakallar koşuyor hazıra leşe
Bir gün çıkarım belki güneşe
Bu koca dünyada güven kalmadı
Dost deyipte iliğimi emdiler
Çıkar bitti yer dibine gömdüler
Bizi deli enayimi sandılar
Bu insanoğluna güven kalmadı
Selam verdi çıkar içik kar için
Ben ömrümü heba ettim yar için
Hele de yok ise maddiyat gücün
Bilki bu dünyada dostun kalmadı
Karnı doyar şükretmeyi bilmezler
Çıkarcılar boşa yüze gülmezler
Menfaatsiz hatır bile sormazlar
Du dünyada dürüst insan kalmadı
Acı amma gerçek benim sözlerim
Huzur dolu güzel dünya özlerim
Hak dedne gitsin benim sözlerim
Geleceğe güzel umut kalmadı
Aşık Yüksel umut ile bekledi
Detlerine yeni dertler ekledi
Kalp dayanmaz o da bile tekledi
Artık bu dünyada gözüm kalmadı
Dönüyor devran boş kalmaz dünya
İyiye yorulmaz gördüğüm rüya
Sabreyle gönül sığın mevlaya
Sığınacak başka yerin kalmadı
30 Temmuz 2017
Yüksel ÇelikKayıt Tarihi : 17.11.2017 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/17/kalmadi-214.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!