Neyleyim sarayı neyleyim tahtı,
Doğuştan karadır FİKRET in bahtı.
Felek binasını temelden yaktı,
Bir taş üstünde taşı kalmadı.
Dünya bahtına okudu lanet,
Kime etse iyilik hep gördü ihanet.
Baharıda yazıda bitti nihayet,
Dört mevsim geçti de kışı kalmadı.
Elini uzattığı dallar kurudu,
Gönül bağını hüzünller bürüdü.
Rahat gün görmeden ömrü çürüdü,
Bu dünyada artık yiyecek aşı kalmadı..
Kayıt Tarihi : 8.9.2005 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/08/kalmadi-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!