Fırtınadan çıkıp,döndüğün liman,
Kül oldu gidecek,yerin kalmadı.
Hayat öylesine,yordu ki seni,
Dizde derman,gözde ferin kalmadı.
Seldin,felakettin,bir taşkın dere,
Emek verip heba,ettin kaç kere,
Kaç yıl çile çektin,söyle yok yere,
Yandın küle döndün,hâr'ın kalmadı.
Nasılsın diyene,iyi desende,
Kaldı boğazında,her ne yesen de,
Feleğin sillesi,daim ensende,
Dünün zaten kayıp,yarın kalmadı.
Ne aşktan,ne meşkten,muradın aldın,
Her neye el atsan,kurudun kaldın,
Boş verdin her şeye,kendini saldın,
Hayat kumarında,zarın kalmadı.
İbrahim Kılınç
Kayıt Tarihi : 8.5.2017 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
08.05.2017/ pazar ertesi /20 30 / taşucu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!