Çelik çomak oynardık Aşk ilen,
Cam kırılınca kaçardık acilen!
Anam beni çağırırdı gel diyen,
Babamla sofraya otururduk katiyen.
Yağlarımızı satardık bal ilen,
Ustamız ölürdü yoktu tanıyan bilen!
Çocukluğumuz geçti oyun ilen,
Artık, geride gelmez ebediyen.
Ödevimizi yapardık harfiyen
Büyük sözü dinlerdik şevk ilen,
Birbirimizi kucaklardık sevgi ilen,
Büyüdükçe, kalmadı had bilen.
Kayıt Tarihi : 20.5.2015 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!