Kalmadı 2 Şiiri - Ali Altay Turan

KALMADI
Bakışı gülüşü ömre değerdi,
Güya o da beni çokça severdi,
Gidişi ruhumu yerlere serdi,
Ayağa kalkacak gücüm kalmadı...

Ömür gelip geçti ne kadar yazık,
Gözyaşım su oldu dertlerim azık,
Varımı verdiğim atmışken kazık,
Kimseden alacak öcüm kalmadı...

Kapandı gönlümde aşk denen perde,
Beddua etmedim yiğitlik serde
Kimseler bir çare bulamaz derde,
Tükenmişim artık sözüm kalmadı...

Senin olsun yalan dünyanın malı,
Tutundum kırıldı hayatın dalı,
Er ya da geç biter aşkın masalı,
İstemem bakacak gözüm kalmadı...

Beni bana verin başka ne deyim?
Her yer gurbet olmuş nere gideyim?
Önünü göremez nemli dideyim,
Dağıldım hayatta çözüm kalmadı...

Hep onu anmışım her bir hecede,
Aklım çaresizdir bu bilmecede,
Yolumu kaybettim kara gecede,
Kayboldum kendimde özüm kalmadı...
Ali Altay TURAN