İlim azalınca bozuldu düzen
Cahilliği düşman gören kalmadı
Alimin bağına dokundu hazan
Faydalı ilimi veren kalmadı
Kafalar şeytani bilgiyle doldu
Gencecik beyinler sarardı, soldu
İnsanlar fikirsiz, şuursuz oldu
İmanın gülünü deren kalmadı
Çıkmazın içinde sarpa düşlerim
Yokuşa sürüldü bütün işlerim
Helal-haram hep karıştı aşlarım
Doğruyu önüme seren kalmadı
İnsanlık bilinmez çetin bir yolda
Yürüyor menzile sarhoş bir halda
Bütün mahlukatta, şu fani kulda
İlahi kudreti gören kalmadı
Aciz kaldık şükür gibi nimetten
Kurtulmadık kula olan minnetten
Mahrum kaldık ilahi bir himmetten
Gönlünü imanla ören kalmadı
03.01.2014
Murat KarababaKayıt Tarihi : 3.1.2014 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Karababa](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/03/kalmadi-188.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)